រឿង គោលដៅចុងក្រោយរបស់អ្នក

នេះ​ជា​រឿង​រ៉ាវ​របស់​បុរស​ម្នាក់​ដែលមក​យឺតក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ។ គាត់​បាន​មក​ដល់​ស្ថានីយ​ផ្លូវ​ដែក។ ​ហើយក៏​លោត​ឡើង​លើ​រថភ្លើងរកកន្លែងទំនេរដើម្បីអង្គុយ។ ដោយ​អស់​កម្លាំងខ្លាំង គាត់​ក៏ងងុយ ហើយដេក​មួយ​សន្ទុះ​ទើប​ភ្ញាក់​ពី​ដំណេកមកវិញ។ បើកភ្នែកឡើង គាត់​ឃើញ​រថភ្លើង​បោះពួយ​ ​យ៉ាង​លឿន​ឆ្ពោះ​ទៅ​ទិស​ដៅ​ដែលគាត់​មិន​ស្គាល់ ។ គាត់ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​សួរ​អ្នក​រាល់​គ្នានៅជុំវិញ​ថា តើ​រថភ្លើង​ទៅ​ណា? គាត់ស្រែកដោយសម្លេងខ្លាំងៗ អការៈភ័យស្លន់ និងលាយឡំនឹងការយំផងដែរ។ គាត់​បានស្រែក​ទាមទារ​ឱ្យ​រថភ្លើង​ឈប់ ​ដើម្បី​ឱ្យ​គាត់​ចុះ​។ រថភ្លើងនាំគាត់ទៅ​កាន់តែ​ឆ្ងាយទៅៗ។ វា​ទៅកាន់តែ​ឆ្ងាយ អ្នកដំណើរ​ផ្សេងទៀត​កាន់តែ​ស្ងៀមស្ងាត់ និង​មិនតក់ស្លុត ដូចបុរសម្នាក់នោះទេ។ ជាហេតុនាំឲ្យពួកគេហាក់ដូចជា​ឆ្ងល់​ចំពោះ​អាកប្បកិរិយា​របស់បុរសម្នាក់ហ្នឹង​ណាស់។ ខុសគេ ខុសឯង!

ទ្រាំមិនបានបុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់បានប្រាប់ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកឯងមិនដឹងទេអី រថភ្លើងនេះមានគោលដៅតែមួយទេ គឺទៅមហាសមុទ្រ។ វានឹងទៅកាន់តែជ្រៅ។ ដូចជីវិតរបស់យើងកើតមកហើយមានគោលដៅចុងក្រោយ​តែមួយគត់ គឺការស្លាប់។ មហា​សមុទ្រ​ជ្រៅ អ្នកណាក៏ភ័យខ្លាចដែរ? តែអ្វី​ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ​បានពេលនេះ ​គឺ​ត្រូវ​ប្រើ​ពេល​វេលា​របស់​យើង​ដែលមាននៅ​លើ​ផែនដី ដើម្បី​តាំង​ចិត្តឲ្យស្ងប់ ឲ្យដូចព្រះពុទ្ធ។ ស្វែងរក ​ការ​ត្រាស់​ដឹង ​សម្រាប់​ខ្លួន​យើង និង​អ្នក​ដទៃ។ អ្នកឃើញអត់គ្រប់ជីវិត... ទាំងអស់ត្រូវតែស្លាប់... គ្មានអ្នកណាម្នាក់គេចផុតនោះទេ.. នៅពេលដែលយើងកើតមក ភាពប្រាកដប្រជាតែមួយគត់ដែលយើងមានគឺ ថ្ងៃណាមួយយើងនឹងស្លាប់។

តើអ្នកស្លន់ស្លោរធ្វើអី? អ្នកអាចធ្វើវាបានល្អបំផុត ដោយគ្រាន់តែគិតថាជីវិតរបស់យើងដូចរថភ្លើងនេះអញ្ចឹង... ឈប់ត្អូញត្អែរ ឬរអ៊ូរទាំទៀតទៅ។ ព្រោះវាជារឿងមួយដែលអ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងវាបានទេ។ ជំនួស​ឱ្យ​ការ​ជេរ​ប្រមាថ​ ចៀសផុតពីភាព​ងងឹត ចូរ​អុជ​ទៀន ហើយ​បង្កើត​ពន្លឺ ​ធ្វើ​អ្វីៗឱ្យ​អស់​ពី​សមត្ថភាពជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ តាមដែលអាចធ្វើទៅបានហើយ!

ប្រែសម្រួលដោយ ៖ កម្លោះ ប្លោកជាំ